Projekt wnętrza publicznego

Stała wystawa Solnictwa

 

Założenie projektowe: stworzenie stałej ekspozycji przypominającej o solnych tradycjach miasta i zalanej ze względów bezpieczeństwa kopalni soli, która znajdowała się pod Inowrocławiem (w 25. rocznicę likwidacji).

Projektując Stałą Wystawę Solnictwa, chciałam nie tylko przypomnieć o bajkowym świecie, który na zawsze został utracony, ale również stworzyć miejsce odbywania podróży sentymentalnych przez byłych pracowników i ich rodziny. Choć na ekspozycję składa się zaledwie kilka odtworzonych pomieszczeń kopalnianych, udało się stworzyć klimat tamtego miejsca, które zdaniem specjalistów nie miało sobie równych w Europie w kwestii wyjątkowości barwy znajdującego się tam surowca, i zbudować obraz pokazujący wartość inowrocławskiego podziemnego świata.

Zwiedzających wita wielki solny krzyż z herbem miasta, który został ręcznie wykonany przez jednego z byłych pracowników kopalni. Całą gamę kolorów inowrocławskiej soli – od białości kryształów do ciemnych fioletów, poprzez złotości, żółtości i róże – przybliża ręcznie malowana ściana sąsiadująca z górniczą szatnią, sprawiająca wrażenie, że pracownicy kopalni cały czas są obecni w podziemiach. Tego zadania podjęłam się osobiście. W oddzielnej Sali prezentującej historię solowarstwa na Kujawach znajduje się replika średniowiecznej saliny, czyli system ziemnych korytarzy, którymi sól spływała wraz z błotem i deszczem, którą wykonałam z 4 ton gliny. Do solnego świata i poszczególnych sal prowadzą kopalniane chodniki, gdzie zamontowano fragment szyn z dwoma oryginalnym, wypełnionymi solą górniczymi wagonikami. Ściany zostały pokryte bryłami soli. Klimat miejsca tworzy drabina porośnięta naciekami solnymi. Udało się odtworzyć warzelnię soli, wykonując ją z drewna, kapliczkę z krzyżem wykutym w soli, solnymi żyrandolami i z kopią obrazu św. Barbary, który znajdował się w inowrocławskiej kopalni. To właśnie tam z głośników wydobywa się legenda o Św. Kindze. Nie zabrakło sal przedstawiających historię górniczej orkiestry i pamiątki z popularnych „karczm piwnych” oraz miejsca, w którym górnicy oczekiwali na przybycie pomocy, gdy doszło do jakiegoś wypadku. W podziemiach znajduje się też sala projekcyjna, w której można obejrzeć film o inowrocławskiej kopalni soli, a ponadto minerały i sole z niemal całego świata. Po kilkumetrowej długości stalagmitach i bukietach solnych kwiatów pozostały tylko fotogramy dające obraz dawnej kopalni – baśniowej i niezwykle barwnej. Fotografie przedstawiające dawną kopalnię można obejrzeć również na dotykowych ekranach. Wśród zbiorów znalazły się także eksponaty archeologiczne, które dokumentują fakt, że od głębokiego średniowiecza Inowrocław był znanym i ważnym miastem zawdzięczającym swoje znaczenie i bogactwo złożom soli i handlu tym surowcem.